2010 yılının mayıs ayı gibiydi ve tekrar üniversite sınavına hazırlanıyordum.Evim Ankara-Batıkent'te idi ve dershanem de Eryaman da. Mahalle arasında bisiklet sürerken,bir gün düşündüm ve dershaneye bisikletle gitmeye karar verdim.Gidiş-dönüş toplam 28 km yol.O an büyük bir km geldi bana.Dershaneye geç kalmamak için 2 saat öncesinden düştüm yola.Meğerse dolmuşla geçerken bütün yollar düz geliyormuş insana :) O dik yokuşlar mahvetti beni.Arada bana deliymişim gibi bakanlar da oldu tabi ki,her zaman olduğu gibi.Neyse işin acemiliğinden de kaynaklandığı üzere yaklaşık 1 saat 10 dakikaya vardım dershaneme.Vardığımda ben fark etmemiştim ama arkadaşım fark etmişti,arka lastik Gümlemiş :( Dershane çıkışında tamirciyi ara babam ara.Her zaman pazar yerinde olan tamirci,benim lastiğin patladığı gün ortalarda yok,Şansım iyidir bunun gibi konularda zaten ! Biraz omuzda,biraz yerde 20 dk kadar taşıdım ve rica minet bir EGO otobüsüne binebildim.Yoksa ne yapardım bilemiyorum...
Aradan 1 hafta geçti.İçim kaynamış ve yollara çıkmışım bir defa,durabilir mi insan :) Yaptım bir kere daha hazırlığımı ve çıktım yine yola,bu sefer 45 dakikaya indirdim süreyi.Evet başarmıştım.Hem de hiç bir aksilik çıkmadan evime dönmeyi başarmıştım.Artık yollar beni bekliyordu :) Koyuldum internetin başına ve başladım araştırmaya.Öncelikle bir isimle ve
siteyle karşılaştım ki orada her şey ayrıntısı ile yazıyordu.Sanırım hayatımda ki bir çok değişikliğin ve güzelliğin sebebi onlardır :) Teşekkür ederim Serkan abicim her şey için...
No comments:
Post a Comment